Każdy z nas inaczej widzi świat, ma swoją własną mapę rzeczywistości. Co zrobić, żeby mimo różnych doświadczeń, poglądów, postaw i uczuć umieć się dogadać, uczyć od innych? Poznaj 5 błędów komunikacyjnych, które powodują, że nie uczysz się efektywnie.
Thomas Gordon, psychoterapeuta i doradca rodzinny, autor bestsellerów „Wychowanie bez porażek” i „Jak dobrze żyć z ludźmi”, opracował wyczerpującą listę blokad w komunikacji i nazwał je „brudną dwunastką” niszczycieli komunikacji.
#brudnadwunastka Oto ona:
1. KRYTYKOWANIE
2. PRZEZYWANIE
3. STAWIANIE DIAGNOZY
4. CHWALENIE POŁĄCZONE Z OCENĄ
5. ROZKAZYWANIE
6. GROŻENIE
7. MORALIZOWANIE
8. ZBYT WIELE PYTAŃ
9. UDZIELANIE RAD
10. ODWRACANIE UWAGI
11. LOGICZNE ARGUMENTOWANIE
12. USPOKAJANIE
W kontekście języka angielskiego chcę zwrócić uwagę na 5 błędów, które są szczególnie ważne:
KRYTYKOWANIE
Niektórzy sądzą, że:
– krytykowanie dzieci poprawi ich zachowanie (rodzice)
– krytyczna opinia pomaga uczniom się uczyć i pobudza ich ambicje (nauczyciele)
– krytyczna ocena mobilizuje pracowników do wydajniejszej pracy (pracodawcy)
Tymczasem skłonność do przyjmowania lub odrzucania tego, co mówi druga osoba, jest częstym i silnym mechanizmem niemal w każdym z nas i stanowi zarazem jedną z najsilniejszych barier w kontaktach z innymi ludźmi.
Gdy następnym razem skrytykujesz czyjś angielski, lub krytycznie ocenisz sam siebie, przypomnij sobie, że to nie jest wspierające.
ROZKAZYWANIE
„Masz zdać ten egzamin z angielskiego na 5!”- Wielu ludzi mocno wierzy w skuteczność komunikatu opartego na przymusie i sile, ale na dłuższą metę prowadzić do buntu, stawiania oporu i trudnych do rozwiązania konfliktów. Pamiętaj, że rozkazywanie może wymusić czyjeś posłuszeństwo, ale pokazuje zarazem posłusznej osobie, że jej zdanie nie jest nic warte, co obniża jej samoocenę.
Kiedy następnym razem będziesz chciał wymusić na dziecku lepszą oceną, lub lepsze wyniki na kursie partnera to przypomnij sobie, że obniżasz w ten sposób samoocenę tej drugiej strony. Podobnie grożenie negatywnymi konsekwencjami „Zrobisz to albo …”prowadzi do takich samych negatywnych rezultatów jak rozkazy.
UDZIELANIE RAD
Dawanie drugiej osobie recepty na jej problemy, np. „Ja bym na twoim miejscu…”, „To łatwe, najpierw trzeba…”. pokazuje brak zaufania do inteligencji i możliwości poradzenia sobie z trudnościami. Doradca rzadko rozumie w całości sytuację, gdyż ludzie, którzy dzielą się swoimi troskami, pokazują często tylko wierzchołek góry lodowej. To ogromne ryzyko brać w takiej sytuacji na siebie odpowiedzialność za rozwiązanie problemów innych.
ODWRACANIE UWAGI
„Myślisz, że masz problem z tym angielskim? Posłuchaj, co mi się przydarzyło na chemii”. Może być oznaką braku umiejętności aktywnego słuchania, ale też z oporu przed towarzyszeniem innym w przeżywaniu ich trosk. Gdy pojawia się często w języku dorosłych, rodziców, korepetytorów może nie wspierać efektywnej nauki dziecka/kursanta.
USPOKAJANIE
„Nie martw się”, „W końcu się nauczysz” Oznaczają z jednej strony dobre intencje, a z drugiej strony to, że osoba, która uspokaja nie chce albo nie potrafi podjąć wysiłku związanego ze współodczuwaniem z drugą osobą. Często spotykam w mojej pracy ludzi, którzy tkwią w barierze językowej z powodu braku realnego wsparcia z zewnątrz.
Czy spotykasz w swoim życiu te z pozoru niewinne komunikaty? Jak ty reagujesz na rady, uspokojenia, krytykę? Jak sobie z tym radzisz? Co czuje osoba w Twoim bliskim otoczeniu, która boryka się z nauką języka i słyszy od Ciebie takie komunikaty?
